- моҳиятан
- [ماهيتاً]а. аз ҷиҳати моҳият; ҳақиқатан, табиатан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
асл — [اصل] а 1. реша, бех; асос, моҳият; асли масъала моҳияти масъала 2. ҳақиқӣ, асил 3. зот, насл, насаб, авлод, нажод; аслу насаб нажод, насл, зоту зурриёт; аз асл ниг. дар асл; ба асли… ба худи…, ба моҳияти…; дар асли… дар нусхаи аслӣ…, дар матни… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
асосан — [اساساً] а 1. аслан, ҳақиқатан, ба эътибори асос (асл) 2. умуман, моҳиятан 3. бештар; аксаран … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
биззот — [بالذات] а. кит. зотан, аслан; моҳиятан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ботинан — [باطناً] а 1. дар ботин, қалбан, замиран, дар таги дил 2. аслан, дар асл, дар ҳақиқат; моҳиятан; зоҳиран ва ботинан ҳам дар намуд ва ҳам дар асл; ҳаматарафа … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зотан — [ذاتاً] а. дар асл, аслан; табиатан, моҳиятан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маъно — (маънӣ) [معنا // معني] а 1. он чи калима, ишора, аломат ва ғ. онро ифода мекунад, мазмуни калом: маънои калима, маънии барҷаста, маънии чуқур, маънои шеър; маънои луғавӣ маънои аслии калима; маънои маҷозӣ ниг. маҷозӣ; исми маънӣ грам. номи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муқаддас — [مقدس] а 1. пок, соф, тоза 2. азиз, гиромӣ, моҳиятан азиз ва муаззам донисташуда; вазифаи муқаддас, даргоҳи муқаддас, китоби муқаддас, хоки муқаддас 3. д. пок ва олӣ донисташуда (аз назари динӣ) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
полон — [پالان] 1. пӯшише, ки болои ҳайвоноти боркаш барои бор ниҳодан ё савор шудан мегузаронанд 2. асбобест дӯхта, ки борбардорон барои нигоҳ доштани бор ба пушт мегиранд: хар ҳамон аст, полонаш дигар (мақ.) зоҳиран дигар шуда бошад ҳам, дар асл… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ